به تو مي نگرم ، به تو

در گذرگاه لحظه هاي عبث
تنها ايستاده ام
تنها ايستاده ام و خاموش
به تو مي نگرم ، به تو
اي که از قلب من بزرگتري .
هيچ کس با من نيست
حتي قلبم که زماني همسفرم بود ؛
من هستم و من .
تنها ايستاده ام
تنها ايستاده ام و مبهوت
مي نگرم رد پاي لحظه هاي عبث را .
هيچ چيز در من نيست :
نه گذشتهء لبريز از شوم
نه آيندهء سرشار از نامفهوم
و اما حال ... چيزي نيست تا که بگويم هست .
تنها ايستاده ام
به تو مي نگرم ، به تو
اي که در آفتاب غرورم آب شدي .
تنها ايستاده ام
هيچ چيز در من نيست
هيچ کس با من نيست
به تو مي نگرم ، به تو
اي که از سايه ام بلندتري .
و اينک من !
از تو ، از اندوه تو تنهاترم .