نظرات ياداشت از چندم كلاس ها شروع مي شوند ؟!!!

+ گلشيفته

اي که در غروب خود طلوع ديگري
من ستايش ترا به باد داده ام.
اي که چون شبح ، چو روح و سايه بامني
من گريختم زتو که باگريز دشمني.
من هزار قايق نجات را بدست خود
گر بموجها سپرده غرق کرده ام
( هرچه رفت ، رفت ؛ چه کرد مي توان ؟ ) ليک
چشم من زروشنان ساحلي دمي جدا نماند
من بقدرت عظيم بازوان خويش اعتماد داشتم.
تخته پاره هاي نجات هيچ بود
من شناگرم : به خويش اعتقاد داشتم.